Uitgeblust

Je bent  startend docent, misschien net afgestudeerd, net overgestapt uit het bedrijfsleven of al enkele jaren actief als leraar. Je eerste echte baan of een nieuw avontuur in een nieuwe werkomgeving. Vol enthousiasme ga je beginnen. Een leuke school, leuke leerlingen en leuke collega’s. Maar wat je dan nog niet weet is dat je na een paar jaar volledig uitgeblust bent. Dit had je niet verwacht toen je begon aan dit avontuur. Uren aan voorbereiding, ’s avonds of in het weekend nakijken, een dagelijks volstromende mailbox, lange vergaderingen, rumoerige klassen, kritische ouders. Naast dit alles probeer je ook nog zoveel mogelijk je sociale leven bij te houden. Daar zit je dan, uitgeteld thuis op de bank. Dit is niet wat je je had voorgesteld. Je stelt jezelf hardop de vraag: 'Gaat het mij ooit lukken als docent?'

 

Uitnodiging

Het antwoord is: 'Ja!' Wil jij een succesvolle leraar worden? Een leraar die zijn zaakjes op orde heeft en die daarnaast ook nog eens tijd heeft voor leuke dingen? Dat kan!

 

Twijfel

Maar “hoe dan?”, denk je misschien nu. Ik moet nog 3 verslagen nakijken en 5 lessen voorbereiden voor maandag en ik wil ook nog naar de verjaardag van een goede vriend(in). Daarnaast word ik helemaal gek van klas 3 havo. Ik voel nu al pijn in mijn maag als ik aan de klas denk. Ze maken mij het leven echt zuur. Nee, ik zie niet waar ik moet beginnen. Het is gewoon te veel.

 

Evenwicht

Maar wat nou als ik je vertel dat je meer kan dan overleven in het onderwijs? Dat je naast je werk ook nog tijd kan hebben voor hobby's en ontspanning? Vaak vergeet je in de waan van de dag goed voor jezelf te zorgen. Juist op de momenten dat je nieuwe uitdagingen aangaat of geconfronteerd worden met stressvolle factoren. Precies dan kan het erg fijn zijn om iemand aan je zijde te hebben die je helpt om de juiste keuzes te maken in de jungle van ervaringen die het onderwijs vaak is. Of om gewoon helpende gedachten aangereikt te krijgen waardoor je dingen weer in perspectief ziet. Vraag een willekeurige leraar welke fase in zijn of haar carrière het moeilijkst was dan krijg je ongetwijfeld als antwoord: de eerste vijf jaar.

 

Succes

En dan opeens lukt het! Klas 3 havo doet de hele les heel goed mee. Zij zijn heel hard aan het werk en ze reageren enthousiast op jouw opdrachten. Een leerling komt zelfs naar je toe om je te bedanken voor de leuke les. Wat een kick. Voor je gevoel sta je bovenop de berg. Je kan je geluk niet op. Je wil het het liefst uitschreeuwen. Je staat in je kracht en dat merkt je omgeving ook. Je straalt zelfvertrouwen uit.

 

Dip

Na enige tijd merk je toch dat je nog niet “alles” onder controle hebt. Klas 3 havo weet jou soms nog steeds radeloos te krijgen en dat net toen je dacht dat het ergste wel achter de rug was. En dan komt ook nog je leidinggevende onverwachts een les bezoeken bij net die klas. Je raakt in paniek en de klas voelt jouw onzekerheid. Ze gaan vol in de aanval. Na de les ben je helemaal op. Je voelt je machteloos en weer terug bij af.

 

Bewustwording

Dan denk je terug aan 1 van de sessies met je coach. Verandering gaat niet altijd in een stijgende lijn. Je wordt opnieuw geconfronteerd met tegenslag. Alleen ben je nu in staat terug te gaan naar een eerdere succeservaring en weet je dat het je al gelukt is om een negatieve ervaring om te zetten in een positieve. Doordat je bereid bent geweest de confrontatie met jezelf aan te gaan herken je je valkuil(en) veel beter. Daarnaast ben je nu in staat om de juiste acties te ondernemen waardoor je weer in je kracht komt te staan. Je gaat het gesprek aan met de klas en durft je kwetsbaar op te stellen. Tegelijkertijd maak je duidelijk dat je bepaald gedrag niet langer accepteert.

 

Bevestiging

In de komende weken merk je dat de klas die je het eerst zo moeilijk maakte verandert in een hele leuke klas. En dan gebeurt dat wat je helemaal niet had verwacht. Aan het eind van het jaar krijg je van een aantal leerlingen uit de klas een cadeautje met een kaart met alle namen van de leerlingen om je te bedanken voor de leuke lessen.  Dit is toch wel de ultieme bevestiging dat je bent gegroeid.